Τρωκτικά

Τα τρωκτικά θεωρούνται από τα πλέον οργανωμένα και επιτυχημένα θηλαστικά στο ζωικό βασίλειο.

Μεταδίδουν πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως λεπτοσπείρωση, σαλμονέλα, πανώλη, η ωσινοφυλλική μηνιγγίτιδα κ.α.

Πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, γεννούν 6-8 φορές το χρόνο από 6-10 νεογνά κάθε φορά και φθάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα 60 μέρες μετά τη γέννησή τους.

Αντιμετώπιση:

Για την αντιμετώπιση τους απαιτείται συστηματικό έλεγχος και καταγραφή. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι καταπολέμησης, οικολογικοί και τοξικοί:

    1. Απωθητικά μέσα
      Σε αυτά περιλαμβάνονται χημικά σκευάσματα, δονητές, ηλεκτρικές ζώνες-φραγμοί, συσκευές παραγωγής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και συσκευές παραγωγής υπερήχων.

    1. Παγίδες
      Οι παγίδες (κόλλας, μηχανικές, ηλεκτρικές) αποτελούν ένα από τα πλέον αποτελεσματικά μέσα ελέγχου των τρωκτικών. Προσφέρουν μερικά μοναδικά πλεονεκτήματα στο πρόγραμμα καταπολέμησης όπως: ασφάλεια, γρήγορο αποτέλεσμα και γρήγορη απομάκρυνση των παγιδευμένων τρωκτικών (έτσι ώστε να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος δημιουργίας δυσάρεστων οσμών).  

    1. Τρωκτικοκτόνα
      Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες και επιλέγονται από το εξειδικευμένο συνεργείο ανάλογα με το πρόβλημα και τον χώρο που εντοπίζονται. Οι δύο μεγάλες κατηγορίες σκευασμάτων είναι:

                         -τα τρωκτικοκτόνα οξείας τοξικότητας και άμεσης δράσης και

                         -τα χρόνιας τοξικότητας και βραδείας δράσης.

    Σε κάθε περίπτωση τα σκευάσματα τοποθετούνται εντός ειδικών δολωματικών σταθμών.